“Përqafoje gjyshen dhe gjyshin dhe thuaji mirupafshim!” Kjo është një fjali që thuhet rregullisht në shumë shtëpi e familje. Por ka një arsye të mirë pse nuk është mirë t’i thoni fëmijës të përqafojë ose puthë dikë – përfshirë të afërmit.

Problemi me këmbënguljen për përqafime dhe puthje

Kur i jepni fëmijës tuaj udhëzime, si p.sh., “Merr lodrat”, ju po nënkuptoni se do të ketë një pasojë negative nëse ai nuk e zbaton. Ju në thelb po i thoni fëmijës tuaj se pavarësisht se si ndihet, është e rëndësishme të bëjë atë që thoni.
Pra, kur thoni “përqafoni dhe puthni”, ju nënkuptoni se do të ketë pasoja negative nëse ai nuk bën atë që thoni. Është si të thuash: “Nuk më intereson nëse je rehat apo jo, trego dashuri gjithsesi”.
Kur një fëmijë ndihet i detyruar të tregojë dashuri, fëmija merr mesazhin se nuk e kontrollon trupin e saj. Dhe ky është një mesazh i rrezikshëm për fëmijët.
Fëmijët që mendojnë se duhet të përmbushin kërkesat e të rriturve për dashuri kanë më shumë gjasa të abuzohen seksualisht.
Nëse një abuzues i thotë një fëmije të bëjë diçka për të cilën nuk ndihet rehat, fëmija mund të ndihet i detyruar të bindet. Por, një fëmijë të cilit i është mësuar: “Është trupi yt dhe duhet t’i thuash jo gjërave që nuk dëshiron të bësh”, ka më shumë gjasa të jetë në gjendje të thotë jo nëse dikush i kërkon të bëjë diçka për të cilën nuk ndihet rehat.

Dërgoni një mesazh më të shëndetshëm për trupin e fëmijës suaj

Kur i mësoni një fëmije se ajo ka të drejtë të zgjedhë nëse dëshiron që dikush ta gudulisë, apo nëse dëshiron të ulet në prehrin e dikujt, kjo i tregon fëmijës se mund t’i marrë këto vendime bazuar në nivelin e rehatisë që ndjen.
Krijoni një rregull familjar që ku askush nuk duhet të përfshihet në kontakt fizik me askënd – përfshirë të afërmit – nëse nuk dëshiron.
Bëjini të qartë fëmijës suaj se nuk është i/e detyruar të tregojë dashuri fizike për të kënaqur dikë. Vetëm për shkak se dikush përpiqet të fajësojë një fëmijë për t’i dhënë një përqafim lamtumirë, nuk do të thotë se duhet ta bëjë atë.
Pra, nëse gjyshja thotë: “Të dhashë një dhuratë sot, tani eja më jep një puthje mirupafshim për të më treguar se sa shumë të pëlqeu!” ose një xhaxha thotë: “Unë nuk do të të lë të kesh një biskotë nëse nuk më përqafon më parë”, ndërhyri dhe kujtoji fëmijës suaj se nuk duhet ta bëjë atë.
Mësoni fëmijën tuaj: “Ti je përgjegjës për trupin tënd dhe kush e prek atë”. Ky është një mesazh që është i rëndësishëm që fëmijët ta mbajnë me vete gjatë gjithë jetës së tyre.
Fëmija juaj do të jetë më i pajisur për t’i rezistuar përparimeve seksuale më vonë në jetë kur refuzon të lejojë të tjerët ta fajësojnë atë në kontakt fizik. Nuk ka nevojë të tregosh dashuri thjesht sepse dikush këmbëngul.

Përshëndetje dhe ndarje e sjellshme

Shumë prindër shqetësohen se mos përqafimi i dikujt do të perceptohet si i vrazhdë. Rrjedhimisht, ata thonë gjëra të tilla si: “Por halla na viziton vetëm një herë në vit. Më e pakta që mund të bësh është ta përqafosh tani që po ikën!” Por në realitet, sa më rrallë të shohin fëmijët dikë, aq më e shëndetshme është që ata të jenë më pak të lirë me dashurinë e tyre fizike.
Provoni të thoni diçka të tillë si: “A do të doje ta përqafoje xhaxhin para se të largohet?” Nëse fëmija juaj refuzon, mos e detyroni.
Ju mund të pyesni diçka tjetër si, “A dëshiron të tokësh dorën?” Por bëjani të qartë se është në rregull të refuzojë.
Nëse një i afërm thotë: “Më jep një përqafim!” dhe fëmija juaj qartësisht nuk është i interesuar, ndërhyni duke thënë: “Dëshiron të përqafohesh apo preferon të përshëndetesh me dorë?” Ju mund t’ju duhet të edukoni miqtë tuaj, anëtarët e familjes dhe vizitorët e tjerë që të mos e detyroni fëmijën tuaj të jetë fizikisht i dashur.
Mësojini fëmijës tuaj se shtrëngimi i duarve është një opsion kur takoni njerëz të rinj. Flisni se si mund të jetë e përshtatshme të shtrëngoni duart kur takoni një mësues të ri pianoje ose kur përshëndetni një instruktor të ri patinash.