Ndryshe nga ç’mund të duket dhe mendohet, perfeksionizmi shoqërohet me vështirësi emocionale, të tilla si ankthi. Perfeksionizmi nuk është një katalizator, por një pengesë për suksesin.
Mendimi “gjithçka ose asgjë” është një shenjë dalluese e perfeksionizmit.

Kornizoni perfeksionizmin

Perfeksionistët shpesh ngurrojnë të heqin dorë nga tendencat e tyre perfeksioniste nga frika se mos humbasin avantazhin ose mbeten pas “konkurrencës”. Ata e shohin perfeksionizmin e tyre si një superfuqi që i shtyn drejt suksesit.
Në të vërtetë, ata kanë qenë në gjendje të arrijnë deri këtu në jetë pavarësisht perfeksionizmit të tyre. Vendosja e pritshmërive të larta dhe jorealiste nuk është një superfuqi. Kjo thjesht ju bën të prekshëm nga vështirësitë emocionale. Imagjinoni sa më produktivë mund të jeni nëse nuk mbani më mbi supe peshën e pritshmërive të tepërta.

Kornizoni mendimin tuaj

Perfeksionistët shpesh bien në gabimin “gjithçka ose asgjë”. Në mendësinë e tyre, ata ose arrijnë maksimumin ose kanë dështuar plotësisht.
Truri ynë bie në këtë lloj të menduari sepse kërkon modele që thjeshtojnë vendimmarrjen. Është më e lehtë të zgjedhësh midis ekstremeve e zezë dhe e bardhë sesa të përzihesh në hije të ndryshme të grisë. Problemi me këtë shtrembërim njohës është se ne mund të humbasim detaje të rëndësishme që na bëjnë të prekshëm nga vështirësitë emocionale dhe konfliktet ndërpersonale.
Ajo terapistë të ndryshëm u kujtojnë perfeksionistëve është se ata mund t’i arrijnë qëllimet e tyre pa qenë të përsosur.

Ripërkufizimi i dështimit

Për të shmangur dhimbjen e dështimit, perfeksionistët mund të shmangin detyrat që janë shumë sfiduese. Ata mund të merren dhe të punojnë vetëm në projekte që ka shumë të ngjarë të përfundojnë me sukses. Paradoksalisht, kjo strategji pengon rritjen personale dhe parandalon perfeksionistët të arrijnë potencialin e tyre më të plotë. Duke qëndruar vetëm në anën e sigurt, ata e mbajnë veten dhe nuk arrijnë të dalin jashtë zonës së tyre të rehatisë.
Mos harroni se dështimi është një përvojë universale njerëzore. Nuk bën përjashtime për askënd. Edhe njerëzit e suksesshëm dështojnë. Pyetja nuk është nëse do të përjetoni dështime, por si i përgjigjeni atyre. Kur përjetoni dështime, flisni me veten me mirësi dhe mirëkuptim përmes vetë-dhembshurisë. Në fund të fundit, dështimi është një mundësi për të mësuar dhe rritur.