Jepni vullnetarisht kohën tuaj. Përfshihuni me prindërit e tjerë në komunitetin tuaj. Ndihmoni fëmijët në nevojë dhe familjet e tyre. Filloni një grup lojërash.
Disiplinoni fëmijët tuaj me mendje tw kthjellwt. Asnjëherë mos e disiplinoni fëmijën tuaj kur jeni të mërzitur. Jepini vetes kohë për t’u qetësuar. Mos harroni se disiplina është një mënyrë për të mësuar fëmijën tuaj. Përdorni privilegje për të inkurajuar sjelljet e mira dhe pushime për të ndihmuar fëmijën të rimarrë kontrollin.
Shqyrtoni sjelljen tuaj. Abuzimi nuk është vetëm fizik. Si fjalët ashtu edhe veprimet mund të shkaktojnë plagë të thella dhe të qëndrueshme. Bëhuni një prind edukues. Përdorni veprimet tuaja për t’u treguar fëmijëve dhe të rriturve të tjerë se konfliktet mund të zgjidhen pa goditur ose bërtitur.
Edukoni veten dhe të tjerët. Mbështetja e thjeshtë për fëmijët dhe prindërit mund të jetë mënyra më e mirë për të parandaluar abuzimin e fëmijëve. Aktivitetet pas shkollës, klasat e edukimit të prindërve, programet e mentorimit dhe kujdesi për pushim janë disa nga mënyrat e shumta për t’i mbajtur fëmijët të sigurt nga dëmtimi. Bëhuni një zë në mbështetws të këtyre përpjekjeve në komunitetin tuaj.
Mësojini fëmijëve të drejtat e tyre. Kur fëmijëve u mësohet se janë të veçantë dhe kanë të drejtë të jenë të sigurt, ata kanë më pak gjasa të mendojnë se abuzimi është faji i tyre dhe më shumë gjasa të raportojnë një shkelës.
Mbështetja e programeve parandaluese. Shumë shpesh, ndërhyrja ndodh vetëm pasi raportohet abuzimi. Nevojiten investime më të mëdha në programe që janë vërtetuar se ndalojnë abuzimin përpara se të ndodhë – si p.sh. këshillimi familjar dhe vizitat në shtëpi nga infermierët që ofrojnë ndihmë për të sapolindurit dhe prindërit e tyre.
Mësoni se çfarë është abuzimi me fëmijët. Abuzimi fizik dhe seksual përbën qartazi keqtrajtim, por po ashtu edhe neglizhenca ose dështimi i prindërve ose kujdestarëve të tjerë për t’i siguruar fëmijës ushqimin, veshjen dhe kujdesin e nevojshëm. Fëmijët gjithashtu mund të abuzohen emocionalisht kur ata refuzohen, qortohen ose izolohen vazhdimisht.
Arrini të dalloni shenjat. Lëndimet e pashpjegueshme nuk janë shenjat e vetme të abuzimit. Depresioni, frika nga një i rritur i caktuar, vështirësia për t’u besuar të tjerëve ose për të bërë miq, ndryshime të papritura në mënyrën e të ngrënit ose të gjumit, sjelljet e papërshtatshme seksuale, higjiena e dobët, fshehtësia dhe armiqësia janë shpesh shenja të problemeve familjare dhe mund të tregojnë se një fëmijë është neglizhuar ose abuzuar fizikisht, seksualisht ose emocionalisht.
Raportoni abuzimin. Nëse jeni dëshmitar i lëndimit të një fëmije ose shihni prova të abuzimit, bëni një raport në departamentin e shërbimeve të mbrojtjes së fëmijëve të shtetit tuaj ose në policinë lokale. Kur flisni me një fëmijë për abuzimin, dëgjoni me kujdes, sigurojeni fëmijën se bëri gjënë e duhur duke i thënë një të rrituri dhe pohoni se ai ose ajo nuk është përgjegjës për atë që ka ndodhur.
Investoni te fëmijët. Inkurajoni drejtuesit në komunitet që të jenë mbështetës për fëmijët dhe familjet. Kërkojuni punëdhënësve të ofrojnë mjedise pune miqësore për familjen. Kërkojuni ligjvënësve tuaj vendorë dhe kombëtarë të mbështesin legjislacionin për të mbrojtur më mirë fëmijët tanë dhe për të përmirësuar jetën e tyre.