Ngacmimi në vendin tonë e më gjerë po merr forma dhe karakteristika të ndryshme, gjithnjë e më shumë të lidhura me përhapjen e teknologjive të reja, deri në atë që quhet ngacmim kibernetik.

Edhe para shkollës së mesme

Ky është një abuzim i përsëritur që ndodh përmes mjeteve të reja të komunikimit (e-mail, mesazhe me tekst, telefonata, rrjete sociale dhe ueb në përgjithësi). Giuseppe Di Mauro, pediatër dhe president i Shoqërisë Italiane të Pediatrisë Parandaluese dhe Sociale (Sipps) shpjegon se këto janë fenomene shqetësuese dhe vazhdimisht në rritje, të cilat përfshijnë shkollat e mesme dhe madje edhe më herët. Për të parandaluar fenomenin e ngacmimit në të gjitha format e tij, është thelbësore që familjet dhe shkolla të veprojnë së bashku në një rrugë të përbashkët, për të sensibilizuar dhe edukuar fëmijët në një përdorim korrekt dhe të ndërgjegjshëm të teknologjive të reja.

Fenomeni më i rrezikshëm shoqëror

Nga një sondazh i fundit nga Ipsos për Save the Children del se 72% e adoleshentëve dhe shumë të rinj e konsiderojnë ngacmimin si fenomenin më të rrezikshëm shoqëror të kohës së tyre dhe se të paktën 4 nga 10 fëmijë kanë qenë dëshmitarë të akteve të ngacmimit kibernetik nga bashkëmoshatarët.

Kujdes nga këto kambana alarmi

Por, shpjegojnë pediatrit Sipps, ka kambana alarmi të cilave prindërit duhet t’u kushtojnë vëmendje, të tilla si: përdorimi i pakontrolluar dhe shpesh i papërshtatshëm i internetit dhe telefonave inteligjentë, qëndrimi vonë natën i shpeshtë; përdorimi i mesazheve në rrjetet sociale që mund të shkaktojnë shqetësim; refuzimi për të folur për atë që bëjnë në internet; një rënie në performancën akademike, shqetësim ose keqtrajtim pas përdorimit të internetit ose ndryshime në tonin dhe humorin e përgjithshëm me reagime agresive ose të tepërta. “Aktet e ngacmimit kibernetik ndikojnë negativisht në rritjen dhe pjekurinë e fëmijës që i vuan, në nivele të ndryshme – vërejnë ekspertët – në veçanti, ankthi, depresioni, pasiguria, vetëvlerësimi i ulët, tërheqja sociale, mosinvestimi në shkollë dhe pasiviteti duket se janë reagimet më të zakonshme. Dhe në rastet më ekstreme, viktima e re mund të bëjë edhe vetëvrasje, të shkaktuar nga frika se mos e humb besueshmërinë, nga frustrimi i prishjes së një emocioni lidhjeje ose më keq akoma, nga përhapja e fotografive në poza ose kontekste komprometuese, ndoshta fillimisht të marra për argëtim ose t’i dërgohen dikujt si shkëmbim ose si një shenjë besimi dhe vlerësimi”.